O kadar çok duyupta alıntılar okumuştum ki bu filmden en sonunda bu fotoğrafı da görmüşken bu sefer ertelemeden hemen izlemeye karar verdim.İsim üzerinden finalin nasıl bişey olacağını tahmin etsemde o finale giderken neler yaptığını öğrenmekte önemliydi.Aslında çoğu kişi hayata umutla bağlanmanın sonuca götüreceğini inanır ancak bu düşüncesi (insanın dayanıklılığına göre) belli bi süre sonra önce davranışlardan tamamen silinir sonrasında umuda olan inanç kendisini ümitsiliğe bırakır.İşte bu yüzden önemliydi finale giden yol.
Neredeyse her cümlesi tek başına birer kitap olacak değerdeki filmden kendi payıma çıkardığım bi kaç güzel söz ve sahneyi alıntılayıp buraya yazmak istedim.
1- Birinin sana bişey yapamazsın demesine izin verme.
Yanlış hatırlamıyorsam ilkokuldayken bir hocamız “bazen birisine bişey yapamazsın demek onu en çok hırslandıracak şey olur” demişti.Ancak toplum olarak maalesef bu sözle pek hırslanan değilde kızıp pes eden bi tarafımız var.Madem hırs yapamıyorsak o zaman bişey yapamazsın deyipte moralimizi bozmasına da izin vermeyelim.
2-Bir hayalin varsa onu koruman gerek.İnsanlar bişey yapamaz ve seninde yapamayacağını söyler.
Etrafımızdaki Pozitif ve gerçekçi insanların önemi demek yeterli galiba.Diğer kısma pek kulak vermemek gerekiyor.
3-İş başvurusuna cevap alamayınca şirkete gidip kapıda şirketin ortaklarından biriyle karşılaşan Chris Gardner(Will Smith) vaktim yok bi yere yetişmem gerekiyor diyen patrona ben de o tarafa gidiyorum diyerek o yolu iş görüşmesine çevirmesi tam bir girişimcilik örneğidir.Evi boşaltmasını evi boyayacağını söylemesi üzerine evi kendisinin boyayacağını söyleyip bi hafta zaman kazanması da bence çözüm odaklı güzel bi sahneydi.
4-Herşeyi alabilirsiniz umutlarımı asla.
5-Filmde çok beğendiğim bir sahnede filmi izleyenler bilecektir iş görüşmesine beyaz atletle giden chrise işverenin sen olsan gömleksiz atletle iş görüşmesine gelen birisini işe alsam ne derdin sorusuna verdiği herhalde pantolunu çok iyiydi sahnesidir ki işe giden ilk basamağı bu şekilde geçmiştir.
6-Filmle ilgisi yok ama Micheal Jordanın güzel başarı öyküsü de umudunu kaybetmemenin ne kadar güzel soonuçlar doğurabileceğini anlatan güzel bir hikaye.”Kariyerim boyunca 9000’den fazla başarısız atış yaptım, 300’den fazla oyun kaybettim, 26 kez oyun kazandıracak atışı ıskaladım. Çabaladıkça başarısız oldum, başarısız oldukça çabaladım. İşte başarımın sırrı…”
Ama filmin özeti şu sözlerde gizli.”Bir yay gibi ne kadar dibe batarsan o kadar yükseğe çıkarsın “