Mustafa Ulusoy roman yazarı olmanın yanında aynı zamanda köşe yazıları da yazan bir psikologtur.Psikolog olmasının bir getirisi  olsa gerek yazılarında bir yazar okur etkileşimi yerine daha yakın bir nevi arkadaş sohbetini andıran sadelikte ve doğallıkta yazılar kaleme almaktadır.Yalın uslubunun yanında güçlü bir gözlem yeteneğine sahiptir.Al Sana Bir Silah kitabında kendisini referans göstererek insanlarla ilgili harika tespitlere dikkat çekmektedir.

Al Sana Bir Silah kitabı ” Silahsızdım.Diyor ki Sevdiğim “Silahsızdım,Al Sana Bir Silah!” Alıyorum,sevdiğimin verdiği silahı VE YAZIYORUM.  YAZIYORUM! … İŞTE!…” cümleleriyle başlıyor.Silahtan kasıt sevdiği kişiden alınan bir ajanda ve o ajandayla yazmaya başlıyor Mustafa Bey.Bu yazma serüveninde her ne kadar kendisini yazmış olsa da yazar her cümlesinde biraz da okura sesleniyor bir nevi.Başlangıçta neyi,niye yazdığını sorgulasa da yazar buna cevaben “bilmiyorum neden yazdığımı,ama yazıyorum” diyerek    ajandasını silah kalemini kalkan belleyip kendisiyle tatlı savaşına başlıyor bir nevi.Bu savaşta çoğu zaman 5N kuralının sorularını kendisini düşman belleyerek kazanmaya çalışıyor savaşını bazen bizzat kendi düşünceleriyle savaşıyor yazısında.Kitabın başlangıcında uzun uzadıya “BEN” nedir diyip BEN’i işlemesinin bir sebebi belki de budur.BEN den YAŞAMa doğru gidiyor kitabın akışı.Kendimize sorular sormamız gereken güzel soruların yöneltildiği bir kitap.Aşağıdaki alıntılar bir olayalar dizisinin elemanı olmasından dolayı tek başına tam anlam taşımasa bile tek başına da önemli cümleler zannımca.

Alıntılar:

“… Ben de sana soruyorum aynı soruyu:NE YAPTIK ? NE YAPIYORUZ ? NE YAPMALIYIZ ? NE NE NE YAPMAK DURUMUNDAYIZ ? …”

“…Kızım doğuyor.Başındayım.Doğuşunu izliyorum.Bir bebek o… Tutsağımız olan … “

“…O beni sevdiğinde kendimden geçerdim.Elleri en anlamlı bir güzelliği anlatırdı bana … ”

“…Bir benin,benliğini sorgulaması onu nereye götürebilirdi? …”

“…Onlara göre yolunu şaşıran ben,bana göre,yolunu bulan birisiydim. Yolumu bulmuştum.Yolum yolsuzluktu.Hem herşey hem hiçbir şeydim. …”

“… Hiçbir şeyim yoktu ama mutluydum.Mutluydum. …”

“…Neysem o olmalıyım.Onun,bunun,benim dediğim gibi değil,neysem o.Doğamda da nasılsam öyle !…”

“…Gözlere nasıl bakılacağını,hele hele derinine nasıl bakılacağını,bakabileceğimi bilmiyordum. …”

“… ÖL! … DOĞMAK ÜZERE … DOĞARKEN ÖL … ÖL Kİ,SONSUZCA DOĞASIN !… “