Bu yazımda bilgisayar mühendisliğindeki eğitimle ilgili fikirlerimi yazmak istiyorum.Öncelikle lise dönemi kitaplarında hedef olarak İstanbul Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği yazan birisi olarak  son söylenmesi gerekeni en başta söyleyeyim.Bilgisayar mühendisliği eğitiminden çok şey bekliyorsanız;hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz. O yüzden beklentileri abartmamakta fayda var.
Öncelikle şunu belirtmek isterim ki eğer sizde “abi doktor olmak istiyordum ya da eczacılık okumak istiyordum ama puanım yetmedi ben de burayı seçtim ” demiyorsanız(mühendislikte böyle söyleyen öğrenci sayısı oldukça fazladır 🙂 )belli bir fikir sahibi olarak bolume gelmişsinizdir ve teorikten çok pratikte iyi bir eğitimin verilmesini beklersiniz.(En azından ben böyle düşünüyodum.)Ancak birinci sınıftaki teorik derslerden sonra heralde ikinci sınıfta derslerimiz bilgisayar başında olur düşüncesi 2.sınıfın bitimiyle 3.seneye bıraktı.Gün itibariyle 4.sınıfa adım atmış birisi olarak diyebilirim ki galiba bu konuda beklediğini bulamadan mezun olucam 🙂
Ayrıca ders dağılımının bilgisayar konuları üzerine dağılımına bakıldığında da networke çok az önem verilip yazılıma nedendir bilinmez donanıma oranla çok düşük bir oranla dersler verilmektedir.Verilen yazılım derslerinin çoğunluğununda bilgisayarda değilde yine teorikte anlatılması da konuların tam anlaşılması konusunda yetersiz kalmaktadır.Gerçi bu dönem bazı yenilikler olacak ama o konu da hala muallakta.

Aslında ders içerikleri hakkında da bişeyler yazmak istemiştim artık o da başka yazıya …
Bazen sayfalarca yazıpta anlatılamayan bir konu bir karikatür ya da bir resimle çok daha iyi anlatılabilir.O bakımdan bu güzel karikatür de faydalı olabilir 🙂
Sevgiler .