Bu yazıyı uçaktayken yazmıştım hiç düzeltmeden yazmak istedim.

”   Ayrılıklar düşünüldüğünden de zor olur çoğu zaman.Gitmeden 5 dakika önce bişey yokken tam kapıdan çıkacakken bi sarılış düğümler boğazını ve başını kaldırmak istemezsin yerden.Çok sevdiğin bi diyardan ayrılman yetmezmiş gibi çok sevdiğin insanlardan ayrılışı daha da zorlaştırır insanın gidişini.

Kimisini sonradan iyi ki gitmişim diyeceğin bi doğum gününde hep bi Şeylerle uğraşırken tanımışsındır;kimisiyle ilk senende tanışıpta aynı kaderi paylaşmışsındır sürekli ;twitterda bi takiple başlamıştır bi diğeriyle güzel arkadaşlığın  ve bi diğerini nasıl tanıştığını tam olarak hatırlamıyorsundur belki ama “yolun açık olsun kardeşim”  deyişiyle kazınmıştır hafızana ve böyle daha niceleri …

Herşeye rağmen gitmen gerekir bazen ne seni neyin beklediğine aldırış edersin;nede geride bıraktığın şeylere duyacağın özleme. ”

O gidişte bugün ilk günüm ve bir otel odasından yazyorum bunları (bu  “bir otel odasından yazıyorum bunları” kalıbını bazen yazarlar kullanıyo ya çok hoşuma gidiyodu fırsatını bulmuşken yazayım dedim 🙂 )

BAZEN GERİ DÖNMEK İÇİNDİR GİDİŞLER  …